Vleugel verkocht

Gek gevoel, ik ben natuurlijk keiblij dat ik de laminar verkocht heb voor een mooie prijs, nou ik een nieuwe vleugel in Australië besteld heb. Maar ik was ook behoorlijk bedroefd toch om afscheid van m’n gebakkie te nemen. Gelukkig is de koper weer een harstikke aardige piloot die meteen de sterren van de hemel vloog met m’n vleugeltje, dat maakt het makkelijker om ‘m aan hem mee te geven. Ik heb ondertussen op zijn oude Titan van Ellipse gevlogen, jeetje binnen vijf minuten was het me duidelijk dat hij de laminar wel zou kopen. Wat een zware tank zeg zo’n Titan! Een 12,5 met mast, maar minstens vierendertig kilo en niet de bocht in te krijgen. Geen wonder dat hij een andere vleugel zocht.

Geheel vleugelloos op een prachtige oktoberzondag, wat een drama. Gelukkig heb ik m’n mooie tijd goed kunnen besteden, een tante bezocht die ik erg graag zie, haar tuin geplunderd en mijn tuin volgeplempt met planten die mogelijk nog eens gaan bloeien hier. Daarna waterskieën, voor het eerst. Dat ging eigenlijk helemaal niet slecht, het lukte niet om de bocht om te komen maar ik haalde het wel tot die bocht terwijl beginners meestal niet eens bij de start weg schijnen te komen. Na een uur was ik zo verschrikkelijk koud dat ik stond te rillen als bij m’n eerste soarvlucht boven Sapeney, ik vond het wel welletjes. Thuis in het bad, geweldig, wat fantastisch om een huis met bad te hebben.