Bruinehaar

Zeven starts en landingen, een half uurtje getermiekt, zonnetje, overal roofvogels en hazen en konijnen, gezelligheid, glashelder uitzicht vandaag, een leuke zaterdagavond en allemaal dik tevreden piloten. Wat een goed wiekend.

voorjaarslieren

Soms is een heel saai en doodgewoon wiekend heerlijk. Sporten, klussen, krekel, lekker zwelgen en wenen bij het tragische leven van Edith Piaf, relaxed opbouwen in het zonnetje bij de Buizerd. Voorkabels wisselen, de ouwe garde weer begroeten, nakijken wat ik allemaal moet aanvullen en repareren om m’n uitrusting weer kant-en-klaar te krijgen. Ik zou als eerste starten maar de lierlussen op de Covert zitten toch echt heel veel te laag, dus dat werd gepruts om het release in de sleeplussen te frotten. Dus startten Martin en Tanno voor mij, en ze landden het laatst van iedereen.
M’n eerste vluchtje werd m’n hele radio + headset weer eens naar de mallemoer getrokken bij het releasen, het kostte me al m’n concentratie om te voorkomen dat ik over de snoeren zou struikelen bij het landen. De tweede vlucht ging beter, zonder instrumenten en met alleen een heel zacht variopiepje (ik moest m’n helm bijna van m’n hoofd trekken om het nog te kunnen horen) en een paar mooie wolkjes kwam ik uiteindelijk toch lekker op basis. Wel koud, ik was m’n jasje ook al vergeten. En m’n waterzak lekte tegen m’n rug aan. Hoe dan ook, de Sting is heel veel minder gevoelig dan de Litesport en de belletjes waren niet erg heftig, maar het ging lekker. Ik vermoed dat ik misschien toch weer wat geleerd heb in Australië.