Jeremy is een prima sleperd en hij is aardig, dus niks op aan te merken. Maar hij is zó vreselijk bezorgd dat hij iets niet helemaal perfect doet, hij wil het iedereen zó maximaal naar de zin maken, dat ie meer druk is met bedenken hoe scherp een bochtje moet en of ik liever in een 5,5 downwind dan een 5 upwind afgezet word, dan met gewoon vakkundig slepen. Hij meent het tè goed. Hoe dan ook, ik ben altijd blij als iemand bereid is me de lucht in te sleuren en het was vandaag gewoon lastig. De wind was meestal negentig graden cross uit noord en dat levert een hoop turbulentie op, zeker doordat het ook een behoorlijk stevige wind was. De wolkjes zagen er verleidelijk uit en Tom pakte mooie lift dus het moest er zitten, maar ik kreeg het niet te pakken. De eerste sleep zwaaide Jeremy me in sink af, hij dacht dat ik de stijg waar we net doorheen waren gevlogen wel zou vinden maar dat gebeurde dus niet. Door m'n inspanningen om niet tegelijk met een motorzwever te landen maakte ik een buikschuiver, ook al geen succes.
Meteen een tweede start erachteraan en toen draaiden we wel gezellig samen naar boven, maar het lukte me toch niet om dat belletje vast te houden. Ik landde mooi en wilde er alweer mee stoppen maar dat lieten de mannen niet toe. M'n harnas werd door de een en m'n vleugel door de ander gedragen en als een rechtgeaarde prinses huppelde ik er achteraan. Maar ondertussen was ik toch wel moe dus toen de dragonfly tientallen meters boven me uitschoot in de bocht besloot ik te ontkoppelen. Het belletje bleek opnieuw te lastig voor me en weer stond ik na een paar minuten op de grond.
Het klinkt misschien treurig allemaal maar dat was het geenszins. Het was gezellig, het was zonnig, en drie vluchtjes na maandenlang rotweer maakten de hele reis goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten