Terwijl ik drie gigantische spinazie-kaas-kauwgumballen drijvend in een badje van gesmolten boter wegspoel met een biertje, onder de buitenverwarming met vrolijke Oostenrijkse harmonicamuziek in m’n oren, overweeg ik m’n situatie. Vrouwen in debiele Heidi-jurkjes lopen af en aan met enorme pullen bier. De lucht is grijs en de kapsels van alle mensen ook. Ik ken hier niemand, weet niet waar de weg naar boven is en waar het landingsterrein voor delta’s (vroeger vlogen die hier nog wel eens, zegt de uitbater van Hause Panorama waar ik nog een nacht onze driepersoonskamer voor mij alleen heb). Geen idee of ik geacht word me eerst ergens te melden, misschien met een navette naar boven te rijden, of dat ik gewoon kan gaan. En sta ik dan op een startplek waar nog anderen zijn? We zullen zien. Voorlopig ben ik best moe, weinig geslapen en 850 km in de plensregen gereden, ik ga lekker om negen uur naar bed.
Het landingsveld vind je hier: https://maps.google.com/maps?q=47.181429,11.869973&hl=en&num=1&t=h&z=16
BeantwoordenVerwijderenje bent geweldig, thnx. Het landingsterrein herinner ik me nog vaag van onze NK, het ziet er net zo nat grijs en modderig uit... ik hoop vooral dat ik iemand tref die van de hoed en de rand weet. Anders rij ik gewoon naar de Zillertalerhohestrasse en loop ervan af he.
Verwijderen