Wouter en Sitting Bob met mijn vleugel op de veldlakei |
Maillen, om m’n vleugel alvast voor Lanzarote af te leveren?
Bruinehaar, waar al maanden m’n vergeten spullen in de bus liggen? Het werd de
Benecup in Stadskanaal met Mario, maar die belde middenin de nacht af dus toog
ik uiteindelijk naar de Buizerd om op tijd terug te zijn voor het feest van
Bart vanavond. Waarom was Moergestel ook alweer laatste keus…? O ja, altijd
altijd altijd sjouwen met de vleugels omdat de wind voortdurend draait.
Gelukkig was iedereen enorm behulpzaam en met de veldlakei was het zo gepiept.
De wolken stegen een beetje door en Rob hing al uren te termieken, dus na flink
getreuzel stond ik uiteindelijk klaar achter Robbert.
We hebben toch wel een maffe sport, als het absolute
hoogtepunt van de dag is om iemand heelhuids te zien zeulen met z’n harnas.
Maar dat was het wel: Robbert pletterde keihard tegen de grond toen ie te
langzaam landend door een fel belletje gegrepen werd, het zag er echt
verschrikkelijk uit. Bizar, binnen een paar minuten zagen we ‘m onze kant op
lopen, en maakte ik me klaar om zelf te starten. Dat leverde weinig op ondanks
de mooie wolkjes en het goeie voorbeeld van Rob en Sander, en een kwartiertje
later stond ik weer – met een mooie landing – op de grond. Tijd om in te
pakken, wil ik nog op tijd in Leiden zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten