13 september 2014

Iets teveel sensatie


Wouter en Sitting Bob met mijn vleugel op de veldlakei


Maillen, om m’n vleugel alvast voor Lanzarote af te leveren? Bruinehaar, waar al maanden m’n vergeten spullen in de bus liggen? Het werd de Benecup in Stadskanaal met Mario, maar die belde middenin de nacht af dus toog ik uiteindelijk naar de Buizerd om op tijd terug te zijn voor het feest van Bart vanavond. Waarom was Moergestel ook alweer laatste keus…? O ja, altijd altijd altijd sjouwen met de vleugels omdat de wind voortdurend draait. Gelukkig was iedereen enorm behulpzaam en met de veldlakei was het zo gepiept. De wolken stegen een beetje door en Rob hing al uren te termieken, dus na flink getreuzel stond ik uiteindelijk klaar achter Robbert.
We hebben toch wel een maffe sport, als het absolute hoogtepunt van de dag is om iemand heelhuids te zien zeulen met z’n harnas. Maar dat was het wel: Robbert pletterde keihard tegen de grond toen ie te langzaam landend door een fel belletje gegrepen werd, het zag er echt verschrikkelijk uit. Bizar, binnen een paar minuten zagen we ‘m onze kant op lopen, en maakte ik me klaar om zelf te starten. Dat leverde weinig op ondanks de mooie wolkjes en het goeie voorbeeld van Rob en Sander, en een kwartiertje later stond ik weer – met een mooie landing – op de grond. Tijd om in te pakken, wil ik nog op tijd in Leiden zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten