Heb m’n portie vitamine D wel weer gehad vandaag, ondanks de
zware bewolking en voortdurende miezerbuitjes. Voor het eerst Brouwersdam
gezien, wel anderhalve seconde m’n voeten van de grond, een gezellige middag
staan kleumen en sjouwen en rennen met een paar vliegvriendjes en een potentiële
nieuwe piloot, meegemaakt hoe ontzettend snel springtij opzet en op de terugweg
ook nog even gezellig een koppie thee met Connie gedaan. Helemaal goed, al had
ik een enigszins langduriger vluchtje ook wel graag gewild. Maar het duintje
was te laag en de wind te zwak en te cross om in te kunnen draaien. Jaap en
Sitting Bob konden het wel, toen het nog wat ruiger was en ik geen zin had om
te starten. Ik rende pas naar m’n toestel toen het van het ene op het andere
moment bijna in het water lag, waanzinnig hoe snel die vloedlijn opkwam. En
toen het eenmaal was opgezet en ik m’n harnas veiligheidshalve aanhad, leek het
me logisch om dan ook maar meteen een startje te maken. Dat bleek dus toch niet
zo logisch, aangezien er geen landingsplaats meer over was en ik absoluut het
water niet in wilde, dus ik koerste wat naar links, recht op een groep
belangstellende wandelaars die natuurlijk geïnteresseerd stil bleven staan.
Zodra ik het filmpje binnen heb kan iedereen meegenieten van de bijna-blooper.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten