"Ik ben een mietje" zegt mijn stoere homovriend met het Jerommekefiguur, "ik hou niet van pijn". Was ik maar een mietje, dan had ik mezelf niet jarenlang overbelast zodat ik nou bijna niks meer kan. Alle dokters en therapeuten die me proberen wijs te maken dat ik minder moet doen, minder moet sporten.
Ik had altijd begrepen dat mijn gesport goed uit zou pakken. Dat ik minder last van de overgang zou hebben, fitter en gelukkiger en actiever en gezonder zou zijn, slank en jong zou blijven. Nou blijkt dat ik net zo goed gewoon op de bank voor de buis had kunnen blijven hangen! Heb ik jarenlang de mogelijkheid gemist om zakken chips en kratten bier naar binnen te schuiven, om me tot diep in de nacht te ergeren aan debiele praatprogramma's!
Zonde. In plaats daarvan heb ik bergen bevlogen en bevroren vingers gehad, vrienden gemaakt en vrienden verloren, ongelukken gehad en goal gehaald. Altijd vroeg opstaan, gezond eten, honderden kilometers reizen, sjouwen, lopen. Wat een tijdverspilling. Of nou ja, ik wil er liefst nog veel méér van, ongeneeslijk verslaafd als ik ben. Dus probeer ik een mietje te worden zoals mijn vriend.
Ik ben al halverwege.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten