Ik ging eigenlijk op m'n andere blog schrijven over mijn angst om democratie en recht te verliezen, maar ik ben zo ontzet over het nieuws dat Neva me vanmorgen vertelde dat dat toch even eerst moet. Airborne wordt opgedoekt. Shane en Ricky zijn al met pensioen, Rory zoekt ander werk, Russell doet alleen de school nog en mogelijk blijft er iemand het onderhoud van de trikes en gyrocopters verzorgen. Of niet. Wat er met Pelican airport zal gebeuren weet ik niet, ze hebben het eigenlijk pas net een paar jaar en volgens mij liep het eindelijk lekker met de ambulancehelikopter en parachutespringers.
Verschrikkelijk! Eerst raakten we de scholen kwijt, nu de ene na de andere fabriek. Aangezien ik mijn Fun nog tot ver na m'n eigen pensioen wil vliegen probeer ik op de valreep nog zijkabels en uprights te bestellen en misschien zelfs een nieuw doek, maar je zal zien dat ik een keer een hoekstuk kapot vlieg of een deuk in een leading edge. Het is geen groot risico met een Fun maar wel als je zeker weet dat schade niet meer te herstellen is.
Geen wonder dat iedereen gaat schermvliegen. Ik had net besloten om het risico niet meer te nemen, toen Nico me verwees naar een school hier vlakbij waar ik eindeloos groundhandling zou kunnen oefenen. Precies wat ik nodig heb dus laat ik er toch nog maar eens wat zweet aan wagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten