Wiekendje Maillen

het vliegveld

 

Vrijdagavond met de buren naar Live on the beach '90's, supergezellig en niet achterlijk laat maar het was toch tegen enen voor ik in bed lag. Dat merkte ik toen ik naar Maillen reed, ik voelde me alleszins brak. Beetje jammer want het weer was fantastisch - vrijwel geen wind en veel thermiek, het enige risico waren de dustdevils. Wel gebroken thermiek maar ik draaide toch in een redelijke bel naar 1400 (Vincent en Klaartje zaten nog flink boven me). Alleen hoorde ik het geluid van straaljagers en ook al vermoedde ik wel dat het gewoon aan m'n helm of het achterlijk van m'n vleugel lag, ik vond het toch doodeng. Nou was ik ook brak dus, dus het was ook helemaal niet erg om gewoon naar beneden te draaien en de rest van de middag een beetje te keuvelen, krantje te lezen, af en toe een dolly op te halen. Daarmee heb ik wel de magic air van de avond gemist, jammer dan ik was al blij dat ik van de grond was geweest.
Vanmorgen haalde ik m'n complete krantenachterstand in en dan nog was ik als eerste opgebouwd en klaar op de start. Het woei best stevig en nogal uit het zuiden, cross op de baan dus, maar er zaten wel goeie momenten tussen dus ik lag toch weer als eerste klaar. Jo bracht me naar een enorme zachte bel waarin ik opnieuw naar 1400 draaide, maar toen ik 'm eenmaal kwijt was was het ook snel bekeken. Ik aarzelde even of ik al in zou gaan pakken maar het was nog vroeg en met die gemiste magic air van gisteren in gedachten leek het me een fijn plan om gewoon nog even opgebouwd te blijven. Dat bleek de juiste keuze want tegen vier uur was het superleuk. Niet overdreven makkelijk maar ook niet overdreven moeilijk, ik moest er echt een beetje voor werken maar langzaam langzaam kwam ik dan toch boven de duizend meter uit. Na drie kwartier was ik het kwijt en ik was ook echt moe, en met een ok landing rondde ik een erg leuk vluchtje af.
Tweehonderdvijftig kilometer naar huis in de hitte met files is dan weer minder maar thuis stond de buurman alweer klaar om me met m'n vleugel te helpen. Dat is dan toch weer zo mooi dat mijn dag niet meer stuk kan.