Trug

Jeetje wat een kater. De laatste dagen hebben we alleen kleumend in de stromende regen doorgebracht, ruzieënd over het al dan niet scoren van de vierde taak (hadden de Nederlanders hun zin gekregen, dan was ik een paar plaatsen beter geëindigd en als 7^e van de meisjes ipv 8^e, maar ik was het toch niet met het Nederlandse protest eens). Beide gecancellde dagen heb ik wel gevlogen, gelukkig heel vroeg want de late starters scheten zeven kleuren omdat ze de wolken ingezogen werden en met keiharde rukwinden moesten landen. Onbegrijpelijk dat ze gestart zijn, maar kennelijk was op de start niet te zien hoe gevaarlijk het werd. Dat vind ik dan wel weer een akelige gedachte, dat je op de start de omstandigheden niet kan beoordelen. Eergisteren was het vooral de regen die het erg lastig maakte. Ik had een uitstekende landing, mooie afsluiting van een niet zo’n geweldige week, maar Martin knalde hard tegen de grond en brak z’n arm. Verschrikkelijk sneu, vooral de spijt waar hij zeker last van zal krijgen, dagen weken lang door je kop malen ‘had ik maar’. Niks zo erg als dat, ik heb nog spijt van m’n gemiste seizoen van drie jaar geleden, toen ik m’n pols brak. En trouwens ook van de gemiste kansen in wedstrijden, nu weer, ik ben als 124e geeindigd omdat ik domme fouten maak of m'n aandacht af laat leiden stomstomstom. Daardoor geen kans dat ik volgend jaar mee mag doen met de EK (als het Nederlandse protest was aanvaard had ik boven Daphne gestaan, dan zou er nog een minikansje zijn).
Door het op en neer gerij naar het ziekenhuis miste ik de prijsuitreiking, maar ach daar mis je eigenlijk niet zoveel aan en al helemaal niet als het maar blijft stromen van de regen. Direct daarna ging het merendeel van de deelnemers al naar huis (veel van de Nederlanders waren al weg). Ik wilde nog feest vieren alleen bleef Koos erg lang zodat er voor mij weinig te vieren was. Uiteindelijk was de kust dan vrij en kon ik gaan dansen (in de regen, met een waardeloze band maar met goed gezelschap). Heddertje zong de stemming erin, Dave Seib gaf een stripshow weg, Dave Shields entertainde de pasgescheiden meisjes en het Zwitserse team ging compleet uit hun dak.
Gisteren in dertien uur (!) met Heather naar huis gereden, vandaag een complete dag bezig om uit te pakken tent te drogen wasje te doen mail te checken bed opmaken busje terugbrengen enz enz enz en dan maar vroeg naar bed om morgen weer helemaal fris me te werpen op m’n nieuwe huis en werk. Jeetje.