Spierpijn, geschaafde knokkels, snotneus. M’n eerste cursus eskimoteren, ik dacht eigenlijk dat het gewoon een truukje was maar nee, je moet echt werken om een ondersteboven kayak weer overeind te krijgen. Leuk om weer eens iets nieuws te leren, en interessant om zo langzamerhand de patronen in m’n sport-leren te ontdekken. Explosieve kracht breng ik niet op, ik word enorm ongeduldig als ik een techniek niet onder de knie krijg, een keertje goed wordt onmiddellijk gevolgd door een slordige mislukking, en ik heb er de grootste moeite mee om te stoppen als ik moe word. Ik ben een doorzetter geen vlammer. Niet zoals Julia, die afgelopen week in Forbes eerst 275 km heeft gevlogen, en de volgende dag (als ieder normaal mens op apegapen zou liggen na zo’n prestatie) nog eens 325 km van Forbes naar Hay. Wauw. Ik blijf ervan overtuigd dat ze binnen nu en tien jaar wereldkampioen is.
Je bent echt aan het kanoën geslagen!
BeantwoordenVerwijderenJa, eskimoteren leren als je de veertig voorbij bent valt niet mee.
Lekker hé, dat je dat chloorwater zo je voorhoofdsholte in voelt lopen als je met je kop naar beneden in het water hangt.
Denk je om de heupbeweging? Soepele zwaai, anders lukt het niet.
En niet in paniek raken. Die stevige jongen die naast je staat trekt je wel weer boven water als hij het te lang vindt duren.
Succes!
Dirk