Porta Westfalica

Mooi weekend, gelukkig de juiste keuze gemaakt. Ik zou zaterdag naar Bruinehaar en zondag met een vriendje op stap, maar een jongen die ik maanden geleden in Neumagen heb ontmoet belde, of ik mee naar Porta Westfalica ging. Dus wij zaterdag om zeven uur op pad, en rond een uur of één waren we startklaar. De riggel (‘berg’ hahaha) is heel laag en heel lang, het landschap glooiend, vol landingsopties en mogelijke thermal triggers. Het was wel erg druk in de lucht met zeker dertig delta’s enzo’n zes of zeven zwevers, en vanwege de matige condities bleven we allemaal hangen in de twee kilometer rond de start. Iedereen draaide alle kanten op, duidelijke kernen waren er niet, de zwevers zoefden loeihard op centimeters afstand tussen ons door en het was allemaal niet te makkelijk, maar wel makkelijk genoeg om te ontspannen en te genieten. En te oefenen, keer op keer terug naar één van de belletjes, opnieuw proberen om net zo hoog als de besten te komen, en dan weer uitwijken voor anderen of terugsteken naar de voorkant en opnieuw beginnen. Na twee uur zat ik eindelijk op 800 meter. Het leek me leuk om ook eens weg te steken en ik wist vrij zeker dat Thomas me zou komen ophalen, dus ik ging. Tegen de wind in, en ik moest ook erg piesen dus een half uur later zette ik ‘m toch maar neer op een fantastisch veld, om in te pakken op een fluwelen gazon bij iemand in de tuin.
Terug kwamen we langs allemaal brandweerwagens met zwaailichten. Eén van de beginners was in een boom geland. Het heeft vijf uur geduurd voor ze ‘m eruit hadden, de arme jongen had niet alleen heel ongemakkelijke uren maar hij schaamde zich vooral. Heel sneu. De redders waren wel dolgelukkig, dit was nou echt een lastige redding waar ze al hun vindingrijkheid op los konden laten. Uiteindelijk was het een visser die met z’n hengel een lijntje naar boven wist te werpen, zodat de ongelukkige piloot een touw op kon hijsen.
Vanmorgen zag het er niet zo denderend uit, dus we gingen enkel voor een hopje. Anderhalve minuut in de lucht, perfecte start en landing, niks mis mee. En daarvoor mocht ik nog een rondje mee in de trike, dus ik ben geen lucht tekort gekomen. Wel in een roze overall, beetje pijnlijk ;-)