En alweer met volle teugen genieten, jee wat heb ik het toch
goed! Onlogischerwijs koos ik voor Bruinehaar vandaag, ook al was het weer
overal hetzelfde en hadden zich leuke mensen in Moergestel aangemeld. Maar kort
na Australië vind ik het altijd iets minder erg om de tweehonderd kilometer
naar Bruinehaar te rijden, en zeker nu in het voorjaar is het fantastisch mooi
langs de A1. Alles even frisgroen en vol, bloesem, koolzaad, brem en
paardebloemen, schitterend. De sfeer in Bruinehaar is ook altijd even relaxed,
fijn om iedereen weer te zien. Lieren bevalt me toch net iets beter dan
cartowen. Helaas lekte m’n waterzak en ik kreeg m’n rits niet dicht (iedere
keer bedenk ik dat ik even dat touwtje moet vervangen, maar als ik éénmaal
thuis ben vergeet ik dat dan weer), en ik moest weer wennen aan de Sting, dus
de eerste start stond ik binnen twaalf minuten weer aan de grond. De tweede start
dan maar in korte broek, want al m’n kleren waren zeiknat van die lekkende
waterzak. Het vliegen was perfect maar op wolkenbasis, op 1150 meter, hing ik
te bibberen van de kou. Na een uurtje vond ik het welletjes en zakte ik er met
een mooie spotlanding weer uit. Het was eigenlijk veel te vroeg om al in te
pakken, maar ik was zeer voldaan dus waarom niet. Kletsen en teuten kostten
zoveel tijd dat ik uiteindelijk toch pas om zeven uur thuis was, daar nog even
gezellig bij de buren langs, en nou is het acht uur en zit ik te beven van de
honger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten