Vliegen met een kater doet nogal denken aan roken terwijl je
een keelontsteking hebt. Het is gewoon een kwestie van je verslaving
onderhouden. Ik startte zo ongeveer als eerste, dwarrelde een kwartiertje
zonder al te veel controle rond en landde netjes naast het huis. Terwijl ik au
naturel stond in te pakken zag ik Fabien boven me draaien. Hij zal het nog veel
zwaarder hebben gehad dan ik, het was zes uur voor zij naar huis gingen en
waarschijnlijk ook een stuk meer stronken. Maar hij is jong, dan kan je dat
hebben.
Na een middagdutje kwam ik als eerste bij goal aan waar niet
lang daarna Per kwam landen. Ik was razend enthousiast maar hij had maar één
keerpunt. Kort daarna kwamen Julia en Gordon binnen, ook al uit de verkeerde
richting en Gordon vloekend terwijl ie nog op final zat. De eerste op goal die
de taak had gerond was Andreas, met Glen en een paar anderen zo’n 8 minuten
later. Er was geen windzak dus ik stond anderhalf uur met m’n houten kop in de
volle zon met een lint te zwaaien, maar eigenlijk was het allemaal niet erg
want met Johanna langs de hoofdweg waren we al om half acht thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten