 |
| pokkevleugel |
Zo’n dag waar ik eigenlijk niet over wil praten. Genoeg om
vast te stellen dat ik erg stom was bij de start: vleugel scheef en neus te
hoog, dus ik crashte hard voorover. Lang leve het vizier! Om na reparatie van m’n
harnas en inspectie van m’n leading edges nog een keer of tien klaar te staan
voor een start, iedere keer was er wel weer iets waardoor het niet ging.
Ondertussen was het wel gezellig met Femke en familie, maar ik stond natuurlijk
gruwelijk voor schut en zij waren toch een beetje voor niks komen kijken. Toen
ik het uiteindelijk helemaal op gaf en hoopte dat ik nog op tijd zou zijn om
alsnog m’n afgezegde afspraak in Rotterdam na te komen, smste Sander dat hij
ophaal nodig had. Ik had er heel erg weinig zin in, vooral omdat ie z’n
autosleutel mee had genomen, maar het was ook niet reëel om ‘m te laten staan
en er was geen zinnige reden te bedenken waarom iemand anders ervoor op zou
moeten draaien. Twee uur later kon ik eindelijk terug naar huis, zonder een
halve meter van de grond gekomen te zijn en met extra rugpijn van het sjouwen.
Gelukkig kon ik me ’s avonds fijn laten vertroetelen, zodat
ik me vandaag met frisse moed aan de benodigde reparaties kan zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten