Ik heb wel met ze te doen, Harm die zich verantwoordelijk
voor een mooie wedstrijd voelt en Annet die er teveel werk in gestoken heeft om
nog te willen besluiten de hele NK af te blazen. Dat was misschien de beste
optie geweest vrijdag, toen de vooruitzichten er zo beroerd uitzagen, maar
meteoguru’s Martin en Wolfgang gaven het toen nog een kansje en die grepen ze
hoopvol aan. Nu zitten we in de regen met slechts een enkele deelnemer en de
zekerheid dat het geen geldige wedstrijd zal worden voor de wprs. Een paar
piloten hebben hun entry fee betaald, veel niet, en er meldde zich een Italiaan
die de ene vliegbare dag wel mee wil doen maar waarschijnlijk niet voor de volle
mep. Ik had niet willen rijden maar nu ik eenmaal hier ben blijf ik ook zeker
tot na woensdag, wie weet zit er dan toch nog een vluchtje in. En ik voel me
natuurlijk heel goed omdat ik m’n burgerplicht als scorer gedaan heb door niet
thuis te blijven. (Al had dat best gekund want zelfs als er zaterdag een
officiële taak gevlogen wordt, had ik die per mail best kunnen scoren.) Afijn,
we maken er maar het beste van, door de hele ochtend aan m’n beide laptops te
ploeteren op het terug installeren van de nodige drivers die een windows-update
drie dagen geleden verwijderd heeft. En door urenlang te overleggen met
Wolfgang en Martin over wat er nu moet gebeuren: de hele wedstrijd alsnog
annuleren (vind ik eigenlijk niet kunnen nu de beslissing al is genomen, de
hele wedstrijdorganisatie in Greifenburg zit en een aantal piloten al half of
helemaal deze kant op zijn gekomen). Degenen die betaald hebben geen, een hele
of een gedeeltelijke refund geven (kan niet omdat er al behoorlijk veel kosten
zijn gemaakt en als de wedstrijd niet wordt geannuleerd is er geen geldige
reden om refunds uit te delen). Degenen die nog niet hebben betaald en alsnog
verschijnen niks, een deel of de volle mep laten schokken (ik denk dat ze in
dat laatste geval gewoon niet mee zullen doen maar vrij gaan vliegen – piloten zijn
ook niet gek en kunnen net als wij naar de weersvoorspelling kijken).
Puntje bij paaltje: de CIVL-erkende Dutch open gaat gewoon
door. Ook al kunnen we nu al voorspellen dat hij niet geldig zal zijn zodat de
scores niet mee zullen tellen voor de wprs, dat is heel jammer voor ons en voor
de deelnemers maar het weer hebben we gewoon niet in de hand.
Als er NK-deelnemers punten scoren deze week, dan tellen die
mee voor het Nederlands kampioenschap. Jammer voor de toppers die besloten
hebben om thuis te blijven, maar ja dat is altijd de moeilijke afweging voor
piloten met ambities. Wie een prijs wil winnen moet er in ieder geval zíjn
(ooit verspeelde je je kans op een plaats in de kernploeg als je zomaar bij het
NK wegbleef, ik weet niet of dat nog zo is).
En als er intermediatevliegers zijn woensdag dan maak ik een
apart sportsclass wedstrijdje aan, zodat we een heuse winnaar uit kunnen
roepen.
Het lastige is gewoon dat iedereen de kansen op vliegbare
dagen inschat en dan afweegt hoeveel het hem of haar waard is om helemaal naar
Oostenrijk te rijden. En ook dat de NK altijd een vriendelijk wedstrijdje annex
zomervakantie voor een vaste club van zo’n dertig deltisten is geweest,
waardoor het nooit aan de orde was om betaling bij inschrijving verplicht te
stellen. We kwamen toch wel, de entry fee is sowieso relatief laag en bij erg
slechte vooruitzichten werd er geannuleerd en kreeg iedereen een refund. Deze
keer waren de vooruitzichten op het beslismoment net niet slecht genoeg, en
doordat het september is is het ook niet meer de logische vakantieweek voor de
meesten. De typische eens-per-jaar-piloten zijn er ook niet meer zoveel, ze
zijn te oud of gestopt met vliegen. Bij de grote internationale wedstrijden is
nog niet zichtbaar dat het zeilvliegen hard terugloopt omdat er meestal meer
dan genoeg piloten zijn die dolgraag mee willen doen. Maar bij de kleinere
categorie 2 wedstrijden loopt het overal terug. We sterven heel langzaam maar
heel zeker uit – aanleiding voor allerlei emotionele aanvaringen met
parapenters. Daarover een volgende blog.
