Ik had het allemaal perfect uitgekiend vandaag: ‘s ochtends
tuincentrum en ijzerhandel, overdag klussen, en dan eind van de middag nog even
gauw een potje zwemmen. Op tijd eten en naar bed, want morgen hoop ik eindelijk
weer eens te vliegen en ze willen al om tien uur ’s ochtends briefen! Dat wordt
dus om zes uur op. Helaas, de strakke planning draaide in chaos toen ik voldaan
en met het blije vooruitzicht van een rondje Meijendel ter afsluiting ontdekte
dat een sukkel zijn fietsslot door mijn kabels had gehaald. Zelfs grof geweld
zou geen soelaas bieden, ik had alleen maar teenslippers aan dus naar huis
lopen was geen optie, en ik neem nooit geld of telefoon mee naar het strand dus
ook de bus of een noodoproep naar de fietspechhulp ging het niet worden. Aan
die pechhulp zou ik waarschijnlijk toch niks gehad hebben, toen ik een
politieauto op het strand aanhielp hieven ze de handen ten hemel. Was ik m’n
sleuteltje verloren, dan hadden ze me wel geholpen, maar ze gingen niet het
slot van een ander openzagen. Wat mij op het voornemen bracht om dan toch in
elk geval de banden leeg te laten lopen van de zak die mij door z’n
onoplettendheid m’n avond kostte.
Wel was er een lokale meneer die heel aardig probeerde om me
te helpen, hoopte dat zijn maatje op het terras van het Puntje de boosdoener
was, en die nota bene z’n adres gaf om mij effe naar huis te brengen als het
allemaal te gortig zou worden.
Dat bleek niet nodig, net op het moment nadat ik alle lange
mannen op het terras had gevraagd of ze misschien met een hele dure zwarte
herenfiets waren gekomen en ik onverrichterzake terug bij de fietsparkeerplaats
aankwam, zag ik een man het slot open maken. Het meest woest was ik nog wel dat
het zo’n onaantrekkelijk mannetje was, pfff niet eens een lollige
afsluiting met een grapje en een biertje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten