Bakken met regen, dan maar wandelen. Over steile
modderstroompjes met af en toe een glimp van een machtige rotswand of een
enorme waterval, toch schitterend dankzij de weelderige begroeiing. Met al m’n
pijntjes hadden we genoeg om te bespreken – Conrad is denk ik een supergoeie
dokter en in ieder geval kan hij uitstekend toelichten hoe een pilotenlijf in
elkaar zit. Eigenlijk bevestigt hij alles wat de fysiotherapeut uitlegde en het
versterkt mijn bange vermoedens: ik heb waarschijnlijk jarenlang verkeerd
getraind, zeer gedisciplineerd hard m’n best gedaan om alle grote spieren veel
te éénzijdig en te zwaar en op een verkeerde manier te belasten. Wat Conrad
betreft is er weinig reden om te denken dat de pijn iets met de artrose te maken
heeft. En veel deltisten krijgen last van hun rotator cuff omdat we met de
gewichtsverplaatsing en vooral als we highsiden voortdurend een zwaar gebruik
maken van de kleine spiertjes die de schouderkop in de kom houden. Iets
soortgelijks met m’n heupen en rug, misschien als gevolg van drie jaar lang
elke dag m’n dijen trainen vanwege de kapotte knie.
Twee-en-half-uur wandelen was precies genoeg, veel verder
had ik niet gekund. De rest van de dag ging op aan rondcrossen om de start te
laten zien, boodschappen doen, aarzelen of we terug naar de start moesten
rijden omdat het open leek te trekken, telefoonkaart kopen en traditioneel
goedkope onzinaankopen te doen bij de Decathlon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten