De condities leken wel goed voor de Slufter maar er meldden zich geen soarmaatjes, wel Djenghiz die vertelde dat er niet veel meer over is van de startmogelijkheden op de Maasvlakte. De kraamkamer van het Nederlandse zeilvliegen, toch treurig.
Dus ik scheurde wind mee naar de Vlietlanden, trok mijn eerste baantje van het seizoen en werd nèt niet overvaren door een grote boot die wel heel erg stilletjes aan kwam kachelen. Het stonk van de ontelbare bootjes met dieselmotoren en het water was best fris, zeg maar koud eigenlijk, en de golven maakten het een beetje een worsteling, maar ik was weer halleluja-zingend gelukkig. Dat hield ik bijna de hele terugweg met windkracht 7 tegen vol, alleen gezonde spierpijn en pas op de IJsclubweg gemene steken die ik er met een heet bad en nog wat verder zonnen wel weer uit kreeg.
Best goed te doen, zo'n zomerse dag niet-vliegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten