Frans, ik, Adam, Mickey, Harry |
Conrad vanmorgen |
Een lange dag vol tijdverspilling, heerlijk echt vakantie.
Ik was wat later dan m’n gebruikelijke zes uur bij de oceanpool, gesloten
wegens verversing van het water. Dan maar een half uurtje in de golven
springen, ook lekker. Daarna heel Newcastle rondgefietst op zoek naar een
specifiek boek dat ik aan Conrad kado wilde geven, maar er zijn hier nauwelijks
boekwinkels. Twee tweedehandswinkeltjes, waar ik lang bleef kletsen over alle
Nederlandse auteurs die er lagen, en de Book grocer waar alle boeken een tientje
kosten maar waar er weinig systeem in de collectie zit.
Terwijl ik zat te lunchen zag ik Ben opbouwen, dus ik
stormde naar buiten, bouwde de Malibu op en deed twee toplandingen op Dicko’s.
Dat was alles bij elkaar twee of drie minuten vliegen, en omdat de wind
doordraaide naar het oosten en afnam, bleven we de rest van de middag
besluiteloos op de start rondhangen. Er werd wel gevlogen, vooral op
Strezlecki, maar volgens Mickey was het gevaarlijk en inderdaad crashte Kotzi
tegen de oosthelling van Merewether. Geen schade behalve een upright, maar een
eng idee dat de lucht zomaar onder je weg kan vallen.
Ik wilde de verloren tijd gebruiken om m’n Litesport kort te
pakken, maar er moest een piepklein schroefje uit de leading edge waarvoor ik
het juiste gereedschap niet had. Ik wist ook niet zeker of dat schroefje
inderdaad los moest, en ik belde Adam om Noma’s telefoonnummer te vragen. Adam
hing ruim honderd meter boven het strand en kletste wat, zij het onverstaanbaar
door het windgeruis, en stuurde me vervolgens een tekst met Noma’s nummer. Met
z’n enorme smartphone in gladde handschoenen, zonder borg.
Tegen het eind van de dag haalde Harry even de juiste
schroevedraaier. Uiteindelijk was de Litesport klaar toen het ruim te laat was
om ‘m nog naar de fabriek te brengen. We dronken een biertje in Beaches, en
toen was de dag alweer om.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten