07 januari 2014

Dixon park


Frans, ik, Adam, Mickey, Harry


Conrad vanmorgen

Een lange dag vol tijdverspilling, heerlijk echt vakantie. Ik was wat later dan m’n gebruikelijke zes uur bij de oceanpool, gesloten wegens verversing van het water. Dan maar een half uurtje in de golven springen, ook lekker. Daarna heel Newcastle rondgefietst op zoek naar een specifiek boek dat ik aan Conrad kado wilde geven, maar er zijn hier nauwelijks boekwinkels. Twee tweedehandswinkeltjes, waar ik lang bleef kletsen over alle Nederlandse auteurs die er lagen, en de Book grocer waar alle boeken een tientje kosten maar waar er weinig systeem in de collectie zit.
Terwijl ik zat te lunchen zag ik Ben opbouwen, dus ik stormde naar buiten, bouwde de Malibu op en deed twee toplandingen op Dicko’s. Dat was alles bij elkaar twee of drie minuten vliegen, en omdat de wind doordraaide naar het oosten en afnam, bleven we de rest van de middag besluiteloos op de start rondhangen. Er werd wel gevlogen, vooral op Strezlecki, maar volgens Mickey was het gevaarlijk en inderdaad crashte Kotzi tegen de oosthelling van Merewether. Geen schade behalve een upright, maar een eng idee dat de lucht zomaar onder je weg kan vallen.
Ik wilde de verloren tijd gebruiken om m’n Litesport kort te pakken, maar er moest een piepklein schroefje uit de leading edge waarvoor ik het juiste gereedschap niet had. Ik wist ook niet zeker of dat schroefje inderdaad los moest, en ik belde Adam om Noma’s telefoonnummer te vragen. Adam hing ruim honderd meter boven het strand en kletste wat, zij het onverstaanbaar door het windgeruis, en stuurde me vervolgens een tekst met Noma’s nummer. Met z’n enorme smartphone in gladde handschoenen, zonder borg.
Tegen het eind van de dag haalde Harry even de juiste schroevedraaier. Uiteindelijk was de Litesport klaar toen het ruim te laat was om ‘m nog naar de fabriek te brengen. We dronken een biertje in Beaches, en toen was de dag alweer om.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten