Beetje fit blijven

Jacks sportschool/buurtclubhuis is nu wel echt helemaal definitief afgelopen, wat er nog eens hard ingewreven werd door het mannetje dat de reclameletters van de motorkap van de wijkbus stond af te pulken toen ik naar de concurrent liep voor een proefavond. Die viel niet mee. Zij kunnen er niks aan doen dat ik m’n bodylotion door m’n hele tas had gelekt, of dat er nauwelijks bekende gezichten waren. En misschien moet ik ze ook niet kwalijk nemen dat er anderhalf uur lang geen menselijk stemgeluid te horen was, dat ieder oogcontact door de aanwezigen zorgvuldig vermeden wordt. De aanwezigen: modieuze meisjes met paardestaartjes en oordoppen, en niet van elkaar te onderscheiden pikkies met baardjes.

De lusteloze ontvangst door de haaibaai achter de balie en de fitvak-gediplomeerde knul hielp ook al niet echt, en de wezenloze indruk werd afgemaakt door het steriele uiterlijk en de al even steriele beat uit de speakers. Alles even efficient, nieuw, schoon en heel. Ik mis Jacks oud ijzer met ditto ouwe sporters.

Terwijl ik de voor mij onbekende apparatuur op de juiste hoogte probeerde in te stellen, realiseerde ik me dat het allemaal gewoon niet leuk is. Hier ga ik echt niet zin in krijgen, binnenkomen als in een stamkroeg en van de gezelligheid bijna vergeten om ook nog even wat gewichten te heffen. Dit is puur trainen, zweten en puffen. Heel gezond misschien maar een martelgang.

Op naar de volgende.