 |
| Jan programmeert mijn België-radio en m'n digifly |
Een supergemakkelijk en superperfect en superheerlijk vluchtje gedaan gisteren, ondanks de ergernis over het harnas dat op alle details niet aan mijn specificaties voldoet. Droguechute zit op een levensgevaarlijke manier bovenop de zijkant zodat ie er door een achterkabel uitgetrokken kan worden bij het starten. Hangloop te kort. Te lang. Ik kan niet zo ver voorover duiken als ik wil. Radiopocket te klein. Maar goed, wel prima om rechtop te komen waardoor m’n landing echt perfect was. Dat, en de stevige wind, en de ruimte op vliegveld Serres en mijn voornemen om op de wielen te gaan landen. Wat ik dus op het laatste moment toch maar niet deed zodat ik echt volgens het boekje eerst één hand overpakte en toen in één beweging uitduwde. Man wat was ik gelukkig met dat vluchtje van nog net geen uur en net tien kilometer. Ik hoor mezelf tegen Klaartje zeggen dat je het jezelf zo makkelijk mogelijk moet maken bij het vliegen. Dit is geen sport om steeds net iets boven je niveau te reiken want dan zal je voortdurend falen. Je wil gezond musclememory opbouwen en tegelijk zelfvertrouwen dus je moet zorgen dat je het vrijwel zeker goed zal doen. Laat ik daar maar eens mee beginnen op m’n twee-en-vijftigste.
Ik kletste wat met de Duitse zweefpiloot in z’n camper waar ik inpakte, liet m’n wieltje repareren in de garage op het vliegveld, wandelde/liftte terug naar vliegveld Aspres waar Jan en Marc geland waren en reed extreem voorzichtig naar boven om Jans auto op te halen, reed weer stapvoets naar beneden, haalde m’n vleugel op en kreeg om half acht eindelijk een zalig koud biertje. Voor Jans verjaardag had ik beloofd te koken en zo eindigden we de avond heel genoeglijk met z’n vieren op het terras. Het wordt niet veel beter dan dit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten