Regen

 

het huis is in duizendnogwat gebouwd en al generaties in de familie

ezels in het bos

Onweer davert door het dal, regen en rivier ruisen oorverdovend. Peter en Natasja wonen boven, Peters moeder hier op de benedenverdieping, en ik ben zojuist vanuit de tuin naar Luka’s appartementje gevlucht met een zalig boek waar ik me heerlijk in kan verliezen omdat er toch niks anders mogelijk is. Het zou ook nog wel even zo door kunnen gaan want van ons gezelschap van vier haken er nu twee af door landingsongelukken. Henk heeft aangekondigd dan maar bij z’n vriendin te blijven in Cortina in plaats van kamp op te slaan bij de Kronplatz. Ik geniet van een paar dagen helemaal niks doen. Op een ochtendwandeling na dan, we zouden paddestoelen gaan plukken maar er waren ons mensen voor geweest dus meer dan een handjevol was er niet meer. Voor mij maakte het niet uit, ik liet me door het hondje de hele berg oversleuren en leerde dat je hier absoluut niet midden door de bergweitjes mag lopen, omdat het gras en de bloemen veel te kostbaar zijn als veevoer.