25 januari 2008

Crackneck lookout

De laatste vlucht gisteren was weer brilliant. Met een grote Fun 190 vloog ik langzamer dan de parapenters, zodat er geen windgeruis was. Ik kon de arenden horen fluiten en piepen, de branding op de achtergrond, verder niks. Blauw-turkoise zee met witte schuimkoppen, groene begroeiing op de cliffs, gele parapents. Schitterend. Een uurtje rondgedobberd en met de zee-arenden ver boven het water omhoog gedraaid, met Cameron geraced, om de pents gedraaid. Na afloop kreeg ik een hoop fotoos van de locals kado, ze vinden het allemaal helemaal te gek een buitenlandse piloot die naar Newcastle komt en nog een meisje ook. Ik had wel willen blijven maar vermoedelijk verdwijnt het tijdloze relaxte vakantiegevoel.
Nu in Singapore proberen onze ogen open te houden. Het is weer winter, morgen sjouwen met bagage en vuile was opruimen. Jammer dat het over is. Maar ik heb geweldige vooruitzichten, ik ben binnen voor de preworlds op Laragne en het ziet er naar uit dat de EK teams van 5 + 2 heeft zodat ik daar ook mee kan doen. En dan de womens worlds. Het kan een goed jaar worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten