genoeg gevlogen

Ik start als tweede, eindelijk eens geen uren wachten in de hitte. Vrijwel meteen na het ontkoppelen zak ik er snel weer uit, en ik ploeter boven de rij wachtende piloten om niet te landen. Een herstart kost veel meer energie dan geduld en werken. Het lukt, en als een van de laatsten neem ik de startcirkel. Ik hoor over de radio dat ik alweer enorm achterop lig maar het maakt niet uit, de pijn in m'n spieren is draaglijk na een behandeling van Heather, het uitzicht is mooi en ik wil alleen maar vliegen, hoef niet te winnen. De hele vlucht van vier uur zit ik toch wel erg veel erg laag, meestal vind ik een belletje op het moment dat ik m'n positie aan de chauffeur doorgeef. Net alsof je een paraplu meeneemt dan weet je zeker dat het niet gaat regenen.
Na 95 km is het dan toch wel over, en goal is nog 43 km verderop. Ik zit net boven een wat heuvelachtig gebied dus ik kan niet willekeurig tot 50 meter draaien en dan op final, moet toch even opletten dat ik een ruim landingsterrein haal. Ik wil wel in ieder geval 100 km hebben, en dat lukt met een uur ploeteren onder de 100 meter.
Vrijwel meteen komt er een enorm grote boer naar me toe, heel vriendelijk en behulpzaam. Maar hij laat wel weten dat hij, z'n broer en diens twee zoons al heel lang bachelors zijn, en ik voel me toch een pietsie kwetsbaar. Geen radio- of telefooncontact met m'n team en de laatste keer dat ik m'n positie doorgaf zat ik 5 km verderop. Nou ja, ik zie wel hoe het loopt. Uiteindelijk zit ik uren bij de broer op de bank, de man zegt niet veel dus ik doe m'n best om wat conversatie te maken. Ondertussen probeer ik Montse te bellen via de landline. Om een uur of acht 's avonds hoor ik ze ineens op de radio, en een uurtje later ligt m'n vleugel op de auto en zijn we op weg naar huis.
Bij de landowner raffle wint een van mijn briefjes: de familie die me bij Grenfell ongewoon hartelijk heeft ontvangen krijgt een gigantische kadomand. Mooi zo.
Scores: http://www.moyes.com.au/forbes2008/Forbes2008Overall.htm

Inmiddels hebben we al twee rustdagen in Mount Beauty achter de rug. Die hadden we nodig ook, na wat overmatig feesten. Het maakt niet uit, ik ben zeer voldaan met 22 uur vliegen en zo'n 500 km in een week.