regen

Mount Mystic vandaag, met een dunne laag stratus die langzaamaan dikker werd. Ik heb de verkeerde pijnstillers geslikt waardoor ik niet helemaal fris ben maar ach, het blijkt maar weer dat ik er vooral beter van ga vliegen. Ik start vroeg, zit lang boven iedereen maar word uiteindelijk door de gaggle ingehaald. Het is eigenlijk pas de eerste keer dat ik echt met de gaggle samen omhoog draai, langzaam, moeizaam, maar we draaien allemaal perfect in de kern die over de berg zigzagt. Als we allemaal boven zijn steekt iedereen en ik ga mee, maar ik blijf enorm achter ondanks vol vg. De volgende bel mis ik volkomen, ik hoor nooit meer een piepje en ik glij onder de steeds zwarter wordende wolken door naar een groot terrein. Corinna staat er al, en Andrew even later ook. Even verderop staat Atilla. Ik sta gewoon bij twee wereldkampioenen in het veld, ha! Kort maar erg goed dagje, ook al krijgen we er geen punten voor. Nou gauw naar bed en hopen dat er morgen nog gevlogen kan worden.