20 juli 2008

Italië

Het is pokkever van Nederland naar de Monte Cucco, en ik reed ook meteen verkeerd omdat ik vind dat ik beter navigeer dan een tomtom maar dan moet ik wel een kaart bij de hand hebben natuurlijk, maar het verliep toch wel enorm voorspoedig. Alleen is het de vraag hoe lang m’n motor het uithoudt, hij slurpt een liter olie per uur dus dat kan zo maar ineens afgelopen zijn. Ik voel me als milieumens ook wel een enorme viezerik met zo’n rokende motor, maar tja een alternatief om in Italië te komen was er niet. Voor de terugweg maken we ons minder zorgen, het wordt gewoon bedelen om een vervangauto met roofrack.

Nadat we de tent hadden opgezet was het te laat om in te schrijven of naar een autozaak te gaan, dus gingen we maar vliegen. Cameron had zijn nieuwe Atos VR nog nooit eerder opgebouwd of gevlogen, dus dat kostte wat tijd. Ondertussen kon ik gezellig iedereen begroeten, een aantal mensen die ik drie weken geleden nog gezien heb in Frankrijk, een aantal bekenden van de womens worlds van vier jaar geleden en ook weer wat nieuwe gezichten. Ik hielp er een paar de berg af (bij laag starten kwam de wind mooi van voren maar bovenop gaf het vaantje rugwind aan), bleef voor de morele steun bij Cameron (die dat niet echt nodig had, echt een natural) en startte zelf helemaal alleen. Dat geeft toch een kick, dat ik steeds minder hulp nodig heb.
Het ging fantastisch omhoog, wel een beetje chaotisch met net aangekomen wedstrijdpiloten, rigids en vrijvliegers en ikzelf met m’n ogen vooral op de camera gericht, maar supermooi weer. Langs de lagere wolkjes omhoog zonder er iets voor te doen, beetje ronddarren, daarna toch maar vroeg naar de landing omdat ik me wel flink moe voelde na de lange reis. Toplanden durfde ik niet aan omdat er een kudde koeien precies op het landingsdeel stond. No worries, beneden wachtte Tim me al op om me naar de auto te rijden. Tim is een schatrijke Amerikaan die z’n tijd graag verdoet met dienstverlenen aan sportende vrouwen. In Greifenburg was ie er ook al om ons te verzorgen, heerlijk.
Met de komst van Katarina is ons team compleet. Vandaag nog een beetje vaag rondfladderen, morgen en overmorgen officiële practice days, en dan de wedstrijd. Ik heb er ontzettend veel zin in.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten