Voor het eerst in m’n volwassen leven woon ik samen, met m’n
kamerzoekende neefje van achttien. Dat is flink wennen dus het kwam mooi uit
dat de weersvoorspelling perfect was. Kon ik met goed fatsoen het hele wiekend
naar Maillen, terwijl hij zonder mijn kritische blikken kan gamen en vlees
klaar maken. In Maillen waren er zaterdag alleen maar Nederlanders,
ongelooflijk! Maya, Jeanette en ik, Martin en Marjoleine, Michiel, Tanno, Fons,
Rob. Laat in de middag kwam Vincent, bijna een kopietje van mijn neef maar dan
sportief, de Belgische eer redden.
Het was hard werken achter de sleep zaterdag en na twee
pogingen had ik ape-armen. De eerste vlucht pakte ik een klein beetje termiek
maar ik blijf toch ongecoördineerd bochten draaien, strontvervelend. Ik heb nu
helemaal geen pijn meer in m’n schouder dus het wordt tijd dat ik heel
voorzichtig weer eens wat kracht op ga bouwen. Zondag was het juist
superstabiel en het zag er niet naar uit dat dat beter zou worden, dus ik
startte gewoon vroeg om een landing te doen. Weer niet goed. Tom zegt dat ik
gewoon meer aan moet trekken maar ik doe echt bijna maximaal m’n best. Volgens
Martin kom ik in de Covert ook nauwelijks rechtop en hij adviseerde om toch
maar eens vg te gebruiken. Stom, ik weet al jaren en jaren dat dat een goed
idee is, maar ik heb het eigenlijk nooit gedurfd. Het idee om minder controle
te hebben houdt me tegen, terwijl een landing natuurlijk toch alleen maar rechtuit
vliegen is. Met een kwart ging het inderdaad beter, maar uiteindelijk zal ik
toch echt een nieuw harnas moeten hebben. Tom had de absoluut perfecte
tweedehands Tenax maar het is te laat, ik heb Rohans harnas al besteld. Ik kan
het niet maken om die weer te annuleren, volgens mij is ie er al aan bezig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten