Registratiedag

Typische dagen in Ager: na m’n ontbijt op de bank op het terras neerstrijken, niks doen en dan ineens ontdekken dat het al twee uur is. Om met de Belgen naar de brug te verkassen waar we het niks doen ijverig voortzetten. Tussendoor nog even met Jamie naar de start om de nummers te bekijken. En ja hoor, ze lagen veel te dicht bij elkaar en bovendien in een onhandig patroon – we hebben Trudy nodig! ’s Avonds pilot briefing in de ruine van de kerk bovenop het dorp, wat een schitterende lokatie voor een briefing. Ik hoefde er natuurlijk niet bij te zijn maar er waren nog een paar nieuw aangekomen mensen om te begroeten, te kiezen tussen Atilla en Balasz als bijrijder, en ik vond het schouwspel wel leuk. Elke grote internationale wedstrijd herhaalt zich hetzelfde ritueel: één van de piloten windt zich op over iets, de meetdirector probeert zich er zo goed mogelijk uit te redden en uiteindelijk legt Gordon uit hoe het zit. Daarna gaat Elena tot in absurd detail uitleggen hoe de trackers bediend moeten worden en uiteindelijk kan iedereen opgelucht aan het bier en de olijven. Maar dat was niet meer aan mij besteed want ik werd opgegeten door de mugjes.