Het is allemaal erg relaxed, perfect weer, als drie middelbare dames en heer wandelen door het cactus- en vetplantenpark. Ongeveer elke tweede meter stilstaan en oh en ah roepen, alles was even gigantisch en schitterend in bloei en exotisch. Ik raak er steeds meer van overtuigd dat de Marsmannetjes al lang onder ons zijn, en we noemen ze orchidee en libelle.
Op weg naar de vlooienmarkt zag ik een stadsbus met een fietsenrek met fiets, voorop. Dat is hier normaal, al je met fiets en al met de bus mee wil bind je het ding gewoon op het rekje. Handig. Niet dat er veel wordt gefietst hier, maar het ziet er wel allemaal wat vriendelijker uit dan tien jaar geleden. Een enkel fietspad, een metro, onderhouden straten en huizen. Door de crisis zijn veel mensen uit hun huizen gezet, en die huizen zijn vervolgens opgeknapt voor de verkoop. Overigens hebben ze de crisis hier wel heel direct gemerkt: zaken gingen failliet, winkelschappen waren leeg. Nu gaat het weer een beetje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten