Dankzij Jamies applegadgetverslaving, yelp, r-b’n-b,
hotel.com en applenavigation vinden we overal de meest waanzinnige organische
artistieke idyllische koffietentjes en lunchrooms. Ik begin te begrijpen waarom
mensen fotoos van eten maken en dan op facebook posten. Heerlijk. Terwijl ik
naar het strand rij vergadert Jamie met het USHPAbestuur. Op een bountystrand
waar minstens tien kilometer elke kant op geen mens te zien is laten we onze
witte delen verbranden en koelen we af en de azuurblauwe oceaan. Na een paar
uurtjes wentelen rijden we door naar het hotel dat Jamie vanmorgen vanuit het
pubbed boekte – we wilden geen enkel risico meer lopen op nog zo’n nacht. Dus
liggen we op de elfde verdieping met uitzicht over de rivier, geurend naar
sjieke bodylotion, te genieten van de wijn die verrassend goed is gebleven in
de wisselende temperaturen van de auto. Zo goed om een paar dagen verwende
meisjes te spelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten