 |
| maskerkieviet |
Een plevierpaartje woont in onze voortuin, we durven
nauwelijks naar buiten. Terwijl de ene middenin het gras blijft zitten valt de
ander aan, stukaduiken en al. Het zijn sjagrijnige kleine steltvogeltjes,
kleiner dan een doorsnee kip maar het schijnt dat ze vlijmscherpe stekels aan
hun vleugels hebben en ze zijn extreem agressief. Ik moet er toch langs als ik
naar het strand wandel voor een half uurtje in de golven dobberen. Ik verveel
me altijd snel en toch kom ik het water niet uit, het is zo zalig. Vandaag
braken de golven iets te heftig, het is mij liever als ik op m’n rug bijna in
slaap kan vallen, maar de temperatuur en de stromingen maken dat je iedere keer
toch weer teruggaat. Als je te ver gaat voel je de onderstroom zwaar trekken,
als je te dichtbij het strand blijft knallen de brekers tegen je kop.
Het was m’n enige activiteit vandaag. Terwijl Kathryn en
Jamie een (dure) surfles hadden lagen de jongens en ik languit op de bank. Om
één uur leek de wind goed en stoven we naar boven, maar het was te noord dus
taaiden we weer af.
Vanavond heeft ons geadopteerde Zwitsertje kookbeurt, dat
wordt het spannendse deel van deze dag. Morgen beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten