Semnoz |
Beetje dom om uit Annecy te vertrekken en naar Laragne te
rijden, maar ik had m’n spullen al ingepakt en dacht dat het kwa weer niet zo
denderend meer zou zijn en m’n Duitsers vertrokken ook dus ik ging toch. Voor
een wandeling in de kloof van St Genis met Brad, een avond filmpjes kijken met
Niek, en de volgende dag weer terug naar de Semnoz om samen met bijna
tweehonderd Franse piloten en Swiss Nic afscheid te nemen van Piero. Ik was wel
blij dat ik er was, niet alleen omdat ik bijna iedereen kende en dat voelt dan
toch wel fijn om elkaar te begroeten en te weten dat we allebei rouwen. Maar
ook omdat het zo goed was. De startplek van Semnoz lag net in de wolken, de
koeien met hun enorme bellen vormden een soort processie en veel mensen hadden
een papiertje bij zich om een paar woorden over Gianpietro te zeggen.
Natuurlijk werd er veel gehuild maar er was ook een soort koffietafel-sfeer, er
werd gelachen en vliegnieuws uitgewisseld. Toen het over was reed ik naar
Plaine Joux waar Brad een fijn potje kookte terwijl we ons weer verbaasden over
de pracht van de Mont Blanc.
Gisteren viel het vliegen tegen, ik zakte twee keer snel uit
(maar maakte daar dan wel weer perfecte landingen bij) en Brad bleef alleen
maar boven het landingsterrein hangen, wel lang genoeg om goed om zich heen te
kijken. We werden snel meegenomen om de auto’s op te halen, zodat we al om acht
uur aan pizza en bier op het parapenteterras zaten, met een fijn bandje en een
ideale temperatuur. Vanmorgen afscheid, Brad rijdt door naar Slowakije voor een
laatste wedstrijdje en ik ben weer terug in Laragne. Het regent hard en het is
koud, maar ik zit prinsheerlijk in het huis van Nieks vrienden met een op te
warmen groenteschotel in de ijskast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten