Einde vakantie

Timbo vertelt de Italianen over z'n nieuwe vleugelontwerp #Avian

Hanggliding gaat over alles. Fysiek, technisch, mentaal, sociaal. Begrijp je het weer, beheers je je vleugel, ben je competitief en hoe ga je om met teleurstelling en angst? We verschillen ook nog eens enorm onderling en dan vliegen we ook nog eens heel verschillende vleugels. Sasha en Timbo zijn erg analytisch. Mensen als Manfred en Cameron zijn intuitieve vliegers. Ik vlieg emotioneel. Dat laatste levert zelden succes op maar het is nou eenmaal hoe ik ben en het levert ook wel heel fijne momenten op. En jaloezie. Eergisteren Booty en vandaag Jose, ze waren op goal en hun geluk spetterde van hun blije gezichten. Er is echt niks beters in het leven dan op goal landen na een wedstrijdtaak, het is letterlijk alles waard wat je er maar voor over kan hebben.

En ik durf het niet meer. Dat is een ontzettend pijnlijk, enorm gemis. Ik ben in de vicieuze cirkel van ongeluk – verlies aan zelfvertrouwen – op lager niveau vliegen – verlies aan vaardigheid – verlies aan zelfvertrouwen geraakt en inmiddels vlieg ik met een enkeldoekertje alleen nog maar rechtstreeks naar het bomboutveld. Soms met een fijne bel onderweg die ik dan tot wolkenbasis probeer uit te melken, maar ik ga nergens heen en ik maak me altijd zorgen over de landing. Soms raak ik in verleiding om toch weg te vliegen, maar ik heb mezelf beloofd dat ik m’n spanning nooit meer zover op laat lopen als in het verleden. Ik vlieg binnen m’n comfortgrenzen, ik vlieg daar waar ik nog zelfvertrouwen heb, dus ik heb het zelf opgegeven. Maar verdorie wat mis ik de kick van een goeie taak!

Timbo heeft de sportsclass gewonnen, Grant de klasse 1, Tim King klasse 5. Morgen wordt het pokkeweer en ik moet sowieso op huis aan, dus we gaan het uitgebreid vieren vanavond.