 |
| Yann met d EMI |
 |
| de fanclub |
 |
| Fred nog altijd |
Volgens Coen en Cornelia is m’n blog nogal negatief, dat is natuurlijk niet de bedoeling. Een ruime mate van zelfrelativering wel, maar als mensen er niet om kunnen lachen doe ik iets verkeerd. Overigens was vandaag helemaal niet verkeerd, ondanks de drukkende hitte en de stabiele lucht, ondanks de wereldreis naar Stadskanaal en de vette rekening die me op het einde wacht. Allemaal de moeite waard want het is NK wiekend dus een paar van m’n liefste vliegvriendjes zijn hier en er is een compleet, intensief vliegbedrijf. Rinus begint ’s ochtends rond een uur of zeven met het klasje van Heleen, rond lunchtijd is er briefing voor de negen (!) wedstrijddeelnemers, na vieren komt Heleen weer met duo’s en dat dan tot zonsondergang. Boft hij even dat het september is en de zon een beetje bijtijds onder gaat.
Ik vond het weer spannend, m’n laatste actie in Aspres was om de Litesport een gaatje sneller te trimmen maar ik wist nog niet hoe dat zou vliegen. M’n starts hielden niet over, ik had een beetje moeite om de tikken die van het crossterrein afkwamen te handlen, maar eenmaal samen in de lucht ging het weer helemaal lekker. Na het afzwaaien perste ik er zowaar nog vijftig meter uit, maar binnen twintig minuten moest ik toch landen. Dat ging uitstekend, tweede keer weer. Ik droop wel van het zweet en m’n knieen knikten letterlijk, maar ik stond prima op m’n voetjes en niet eens zo ver naar voren.
Ik probeer m’n blogje te schrijven terwijl we met z’n allen op het terras zitten te eten maar dat valt niet mee. We halen even herinneringen op en ik zie verbijsterd m’n eerste Uno Piccolo nog rondvliegen. Yann van Esther en Andre vliegt er uitstekend mee, het ding is al zeker 35 jaar oud. Geweldig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten