Achttien uur achter het stuur, een paar hazeslaapjes en geen enkele file. Ik heb nog niet geparkeerd of Lisa heeft haar vader al gewaarschuwd, en samen met Thomas tilt Peter direct m’n loodzware vleugels op hun plek. Ik hoor van Nel dat hun reis ook fantastisch was, maar voordat ik hun duizenden fotoos kan komen bekijken moet ik eerst wat bagage wegruimen zodat ik morgen kan gaan werken. Terwijl ik vergeten ben waar ik ook alweer werk en wat ik moet doen, maar dat komt na een paar honderd emails wel weer terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten