02 augustus 2025

Orpierre






De camping is ineens vergeven van de parapenters, meteen een heel andere sfeer. Mensen kennen elkaar niet, er is non stop muziek met een zware boom, midden op het landingsveld worden er schermen opgezet. En m'n maatjes zijn vertrokken. Voorlopig kan niemand vliegen, vandaag stond er een puist wind en het is ook vrij koud. Na een hele ochtend kletsen - Thierry waarschuwde dat je nevernooit op Colombis moet starten als er ook maar een pietsie noord in zit, en hij wist te vertellen dat wind alleen nog in Nîmes gemeten wordt - liep ik pas na twee uur een berg bij Orpierres op. Ik wist natuurlijk al ruim voor de helft dat ik niet door moest klimmen maar tja, het is net als wijn drinken pas bij de afdaling beloof je jezelf het nooit meer te doen. Pijn aan m'n knieën, heupen, tenen, handen en een paar keer uitgegleden over het grint. Maar het was prachtig en lekker om weer eens iets pittigs te doen. Meer dan vier uur later dook ik het meertje in en daar kwam ik rillend van de kou uit om te ontdekken dat m'n handdoek verdwenen was. De lul die zich op het vlonder installeerde had 'm met m'n slippers bij de vuilnisbak gelegd. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten