 | |
| De buizerd bij de Buizerd was niet blij met ons. Hij/zij bleef de hele dag krijsen, ook al zijn er zo te zien nog geen kuikens |
Neem ik nou iedere keer het verkeerde besluit op het
verkeerde moment, of is het veld gewoon echt ingewikkeld? Terwijl de
parapenters naast ons de sterren van de hemel vlogen onder prachtige cumultjes
in een windstille blauwe lucht, lukte het ons alsmaar niet om hoog genoeg boven
de lier aan te komen om nog veilig te trappen. Niko trok zo hard als mogelijk,
de baan was zo lang mogelijk, we probeerden er de laatste metertjes uit te
peuren om maar zo ver mogelijk uit te vliegen… na twee pogingen gevolgd door
een enge rugwindlanding (wel op m’n voeten, maar met het hart in de keel) hield
ik het voor gezien. De rasp had al aangekondigd dat de termiek vrij vroeg over
zou zijn, en in de verte zag ik een dikke laag melklucht aankomen. Klaar, vroeg
naar huis, andere dingen doen. Maar terwijl ik in stond te pakken zag ik de een
na de ander naar wolkenbasis draaien. Ze hadden er flink geduld en lef voor
nodig, maar hun vliegwiekend leverde tenminste nog iets op wat de naam ‘vlucht’
kan hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten