From hero
to zero, nou ja sort of. Het motregende toen we op de hoge start
aankwamen. Ik besloot toch vast op te bouwen en de meeste anderen deden dat
ook, één gast was al in de lucht en verdween voortdurend in de wolken waar we
ook een paar schermen doorheen zagen. Afijn, vier uur later, met twee keer een
kwartiertje startmogelijkheid, werd het weer natter dus ik pakte m’n harnas in.
Net op dat moment werd het weer even goed, en van beneden kregen we berichten
dat er alleen rond de top wolken hingen terwijl de rest van het eiland in de
stralende zon lag. Harnas weer uit de auto gehaald, alles klaar gemaakt en
volledig aangekleed... daar dreef weer een dikke wolk over de start. Na nog
drie kwartier wachten gaf ik op, wetend dat het open zou trekken zodra ik de
latten uit de vleugel haalde. Inderdaad, het werd perfect maar niemand had meer
zin om opnieuw op te bouwen. Wat een jammer-dag! Nu met de Fransen en de Noren
naar een wat sjieker restaurant voor toch nog een beetje vakantiegevoel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten