De mooiste vliegdag zat ik in de auto, en in de garage in
Aix, en toen in de garage in Perpignan, maar ze hebben me allemaal niet echt
kunnen helpen en uiteindelijk moet ik maar gewoon bidden dat de motor niet gaat
koken. Na de lunchpauze (eindeloos, in Frankrijk, vooral als je zit te wachten)
reed ik meteen de Pyreneeën in. Schitterend, al was het verschrikkelijk druk en
moest er flink gestuurd worden dus ik had nauwelijks de kans om van het
uitzicht te genieten. En van de bijzondere kerken en forten – dit is Katharenland.
Ik passeerde een tiental keer het spoortje van le train jaune, waar ik op mijn
eerste reis alleen zo van onder de indruk was. Tegen vieren kwam ik aan op de
camping in Targasonne en bij de ingang kwam ik Sylvain al tegen. Helemaal leuk,
een hoop nieuwe gezichten en ook een hoop bekenden. En Sylvain en Eric hebben
het allemaal goed geregeld, met drie navettes die ook de ophaal doen. Ik hoop
dat zij het net zo vanzelfsprekend vinden als ik om de winddummy mee te laten
rijden...
Ik ging op zoek naar een bar, om niet al meteen de koelbox
van anderen leeg te drinken, en stuitte op een groot vrolijk gezelschap van
onbestemde nationaliteit. Er blijkt helemaal geen bar te zijn, maar ze gaven me
een pilsje en nodigden me uit om aan te schuiven. Superaardig maar ik moet al
heel veel mensen leren kennen, dit wordt me iets teveel. Nu keerpunten
downloaden en dan vroeg naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten