Ik moest beneden blijven omdat de auto bij de garage stond dus ik had een rustdag. Helemaal top, de dag werd sowieso gecancelled uiteindelijk en ondertussen kon ik mooi boodschappen doen, dutjes, afwassen, een rondje Riou zwemmen en weer terugfietsen. Vanmorgen moest ik wel de berg op omdat Jamie naar de markt wilde dus ik moest de trackers zelf doen. Als ik dan toch omhoog rij dan vlieg ik ook natuurlijk, dus ik startte nog tijdens de briefing en draaide makkelijk naar boven in aangename lucht. Toch had ik geen zin om te vliegen. Waarschijnlijk heb ik een psychiater nodig ofzo. Ik raakte m’n belletje kwijt, draaide om om het weer terug te vinden en bedacht toen dat ik eigenlijk liever meteen ging landen. Dat duurt dan nog een hele tijd voor je eindelijk eens op circuithoogte bent, en helemaal prachtig was m’n approach nou ook weer niet maar ik stond op een acceptabele plek op m’n voeten. Het startwindow voor de wedstrijd was nog niet eens open. Ik pakte in, bestelde een ijsje en een panache bij de bar en keek naar de gaggle en op flymaster om te constateren dat ze het erg moeilijk hadden vandaag.
Andrew haalde mij en vervolgens Tim en Nestor op en nog voor zes uur had ik een paar trackers terug, had ik gedoucht en m’n lenzen uit en kon ik eindelijk de beloofde massage van Atilla halen. Heerlijk, zo kan ik die laatste dag ook nog wel aan. Vanavond eten we met het voltallige team ‘wings and a prayer’ (Andrew is priester). Voor mij is het ook wel helemaal goed zo, ik heb zin om weer naar kantoor te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten