Snel na m'n start had ik een heerlijke bel te pakken die me in regelmatige cirkels snel naar de wolken bracht. Helaas precies naar de plek waar een hele gaggle rigids hing te wachten op hun start. Ik wilde ze absoluut niet hinderen dus ik stak naar voren, raakte nog een beetje in de wolk verzeild doordat het zo ontzettend goed omhoog ging, maar toen ik dacht ergens anders een nieuwe bel te vinden werd ik teleurgesteld. Boven het kapelletje zat wel lift maar dat was heftig en ongeorganiseerd dus ik vloog bij de ridge weg om op adem te komen. En daarmee zakte ik uit, wel met een prima landing maar goed dat is geen kunst met stevige wind en een Fun. Ik pakte snel in naast mijn auto die Jamie weer voor me in de schaduw had geparkeerd. Didu, die was wezen schermvliegen, hielp me de vleugel opladen en een half uur later waren Jamie en ik op weg naar goal. Op tijd deze keer; er stonden alleen enkele vrijvliegers (Wout! Toms zoon die pas net komt kijken en nu al de sterren van de hemel vliegt). En Corinna. Ik heb met haar te doen, ook zij begint oud te worden en vermoedelijk heeft zij het er nog moeilijker mee dan ik.
Scott en Christian kwamen binnen, daarna was het weer een of twee uur lang een voortdurende aankomst van deelnemers, en pas na lange tijd de eerste rigid. In de verte crashte Robin over een boom en Flavio en ik begonnen tegen de helling op te rennen. Flavio is vijf jaar ouder dan ik maar ik kon hem op geen enkele manier bijhouden en halverwege lukte het me sowieso niet meer om te rennen. Gelukkig zagen we Robin even later rond z'n vleugel lopen dus hij komt er genadig vanaf.
Na nog een duik in het meer reden jury en steward terug naar hq waar we opnieuw in de tapasbar gefrituurde dingetjes aten. Best lekker maar nog een zo'n avond en ik ben ziek. Toen ik thuis kwam bleken de Spanjaarden weer een diner in de tuin te organiseren waar we met z'n tienen onze wederzijdse bekenden bespraken. Het werd erg laat maar vandaag hebben we toch een rustdag vanwege de aankomende regen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten