Zolang ik me maar kan beheersen en gewoon heel langzaam zwem gaat het goed. Beter zelfs, ik kan weer een paar baantjes borstcrawl doen zonder m'n schouder te vernaggelen. Op kerstochtend was het fantastisch: koud water, schuimende golven op de rand, niet al te druk nog om half zeven.
Kerstlunch bij Nicola waar een hele zooi stokoude honden verlangend rond de tafel drentelden, daarna naar Cameron, Lyn en Max voor een heel kort bezoekje want ik moest snel door naar Sydney om Conrad en de kinderen op te halen. Om tien uur zaten we eindelijk met z'n tweeën m'n kliekjes op te eten. Fijn om even te kunnen praten maar we waren allebei moe dus snel naar bed. En vanmorgen ondanks de stormgeluiden en de kou en motregen weer naar de pool, heerlijk!

Geen opmerkingen:
Een reactie posten