02 augustus 2006

Motel Whitten, Big Spring (Texas)


Inmiddels hebben we wat ervaring met de Amerikaanse horeca. Mensen zijn altijd enorm vriendelijk, denken met je mee (Eet je geen vlees? Dan maken we toch een taco met bonen en kaas. Alleen een salade, tuurlijk kan dat), zijn flexibel in hun dienstverlening. Echt fantastisch en je gaat je van de weeromstuit schamen voor de Europese botheid. Eetgelegenheden zijn over het algemeen schoon, er is altijd een toilet, je krijgt zoveel drank als je wil en overal hebben ze grapefruitsap. Koffie kennen ze niet, iedereen (ook prive) kookt water waar ze op de een of andere manier een bruin kleurtje aan geven, absoluut niet te drinken. Alleen Starbucks heeft redelijke espresso maar die zitten niet in de outback.

Motels zijn naar ons idee ongeveer identiek: een groot bed, tv, microwave, douche bad en toilet en uiteraard airco en koelkast die ik onmiddellijk uit wil zetten vanwege de herrie en de onaangename kou en die Koos graag aan heeft omdat de buitentemperatuur ongeveer 36 graden is (100 graden Farenheit, dat klinkt toch wel heftig). Het ene motel is wat nieuwer dan het andere en soms hebben ze wifi en een zwembadje en ze kosten allemaal ongeveer 40 dollar per nacht. Waar we nu zitten heeft zelfs een koffie-apparaat en ik zit nu dus aan m’n eerste zelfgebrouwen koffie, beter dan wat de Amerikanen doen (ik heb de helft van het water gebruikt) maar nog steeds slap.

Ik had al maanden geleden een camper of cabin of zoiets gereserveerd en betaald op het RV camp en inderdaad heeft het RV camp mooie cabins. Ze hebben echter ook een vies klein oncomfortabel uitklapcaravanding, het stond te schudden in de wind en je kon er niet rechtop in staan. Dat was volgens de gemene heks achter de balie wat ik gereserveerd had, voor ongeveer dezelfde prijs als een cabin of een motelkamer. Toen wij sputterden (met Andre erbij was er absoluut geen plek om bagage neer te leggen, koken in dat ding was beslist onmogelijk en slapen zou ook niet gaan lukken) riep ze meteen dat ze het best vond als we ergens anders heen gingen maar haar policy was om geen refund te geven. In dezelfde zin liet ze weten dat deze tent zo geweldig was en dat het zo druk werd dat ze ‘m wel zestien keer zou kunnen verhuren, en toen we een toespeling op die onlogica maakten krabbelde ze terug naar een halve refund tot uiteindelijk het grootste deel van het bedrag. Koos en ik stonden allebei nogal te koken, we werden echt enorm genaaid en bovendien hadden we zo’n misselijk wijf nog niet eerder meegemaakt. En we waren ook erg onblij met het vooruitzicht om een hele wedstrijd in zo’n goor ding op zo’n ongezellige camping (parkeerplaats voor RV’s eigenlijk) te bivakkeren.

Na de refund togen we dus linea recta naar het Super 8 motel, waarvan we inmiddels hadden gehoord dat de meeste piloten er zouden zitten, hopend dat dat iets beter zou zijn en dat er dan nog plek was. Het contrast had niet groter kunnen zijn. Direct bij binnenkomst werd ik allerhartelijkst begroet door de eigenaar en twee baliemeisjes, we kregen een perfecte kamer voor een discountprijs omdat we hanggliderpiloten zijn, het is het mooiste motel tot nu toe (inclusief koffie-apparaat, strijkplank en betaal-tv) met kennelijk de beste service (bent u uw tandeborstel of scheerzeep vergeten? Krijg je on the house. Net als drinkwater, koffie, af en toe een Budweiser) en de lokatie is ideaal want er zijn restaurants en winkels op loopafstand (Lopen???!!! Dat kennen ze hier niet. Als iets te dichtbij is voor een auto dan neem je natuurlijk een golfkarretje, electrische rolstoel of quad).

Amerikanen zijn dus volgens ons waanzinnig vriendelijk en op een leuke manier nieuwsgierig, nooit verlegen maar ook nooit te familiar, maar ze zijn ook dik en lelijk en zo overdreven op gemak gericht dat ze iets weeks krijgen. Temperaturen zijn altijd gematigd tot fris, muziek is easy listening, eten smaakt flauw en is doorgekookt, veiligheid en hygiene worden altijd en overal gegarandeerd en waar dat niet kan moet je een waiver tekenen met twintig parafen zodat je het niet in je hoofd gaat halen om de eigenaar te vervolgen. Afijn er zullen ook wel andere typen zijn, we zitten hier tenslotte in Texas met echte cowboys en southern belles dus we gaan het zien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten