21 juli 2011

CIVL

Ok. Laatste blog over sprogs en CIVL enzo, omdat we gisteren nou eenmaal nix anders gedaan hebben dan discussieren en praten over regels en certificering en protest. Ik ben er nog niet uit wat ik helemaal vind, misschien heeft Gerolf gelijk en laat ik me verblinden door m’n sympathie voor bepaalde personen: Flip, Heather, Dennis. Kan best waar zijn, maar ik geloof echt niet dat het puur incompetente figuren zouden zijn die alle verantwoordelijkheid van de piloten wegnemen en zich puur druk maken over hun eigen rugdekking, angst om vervolgd te worden na een ongeluk. Ik had net toevallig ’s ochtends met Katharina besproken waarom we Flip zo goed vinden. Omdat ie echt luistert naar argumenten, z’n beslissingen motiveert, en wel verantwoordelijkheid durft te nemen. Wat iets anders is dan verantwoordelijkheid van piloten afnemen.
Ik heb het idee dat er twee richtingen zijn. De ene, waar Mart voor staat, is de richting die meent dat piloten tegen zichzelf beschermd moeten worden. Wedstrijdpiloten doen er alles voor om te winnen, malen niet om hun eigen veiligheid, en degene die de grootste risico’s durft te nemen heeft het meeste wedstrijdvoordeel.
De andere, waar ik meer van ben, focust op de reden waarom we wedstrijden willen: om met vrienden ver te vliegen en het maximale uit onszelf te halen, iets te bereiken. Ik geloof dat het belangrijk is maximaal eigen verantwoordelijkheid bij de piloten te laten, en te accepteren dat sommige piloten nou eenmaal meer risico’s willen nemen dan andere.
Dat kan alleen als piloten goed geinformeerd zijn over gevaren en oplossingen. Wat mij betreft betekent dat, dat vleugels, instructeurs, harnassen, helmen en parachutes gecertificeerd moeten zijn. Certificering levert enige informatie op over de kwaliteit van zaken, mits de certificering goed gebeurt. Daar zouden CIVL en nationale aeroclubs op toe moeten zien. Nu richten ze zich op de individuele piloten en dwingen ze naleving van kwaliteitsnormen af bij de eindgebruikers (wij), niet bij de certificerende instanties en fabrikanten: DHV, BHPA, USHGA enz. Er zit mijns inziens een grondige fout in het systeem waarbij NACs zelf ook certificerend zijn, en er nog commerciele belangen bij hebben ook.

CIVL is er voor ons, voor de piloten, en dat beeld verliezen we nogal. Geen idee waar dat aan ligt. Doen de delegates hun werk niet goed? Ik weet dat we het in Nederland niet goed geregeld hebben, en sommige landen vaardigen überhaupt geen delegate af. Dat is niet CIVLs fout, maar tegelijk zou CIVL meer moeite kunnen doen om de piloten rechtstreeks, met email en enquetes, te betrekken bij de besluitvorming. Er zijn wat schokkende voorbeelden van arrogantie vanuit de CIVL richting piloten die juist hun nek uitsteken, niet ok. Maar ik heb er te weinig zicht op om te weten waar de fouten zitten. Daarom in eerste instantie geen lid geworden van de nieuwe comps pilots group, omdat ik niet geloof dat een alternatief voor de CIVL zou werken. Nu ik begrijp dat het niet de bedoeling is om CIVL terzijde te schuiven, ben ik toch maar aangehaakt. Ben benieuwd of het ons lukt de stroom richting benauwde regulering en angst en straf om te buigen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten