Taak 2

Dat was GAAF!!!!! Eerst zoefden Christian en Alex binnen, heel laag, snel, altijd leuk om te zien. Vervolgens leek de lucht leeg, alleen maar dikke grijze dreigende regenwolken, en dan ineens zie je ze. Tientallen leading edges die met een noodgang op ons afkwamen. Fantastisch, bijna een uur lang iedere paar seconden een landing. Het zijn echt toppiloten, dus dat ging allemaal goed, en wij toeschouwers hadden feest. Wat een waanzinnig gaaf gezicht is dat, zo’n enorme groep wedstrijdpiloten die op goal afracen. Super.
Toen het ietsje minder hectisch werd kwamen Juicy, Ropje en Cameron achter elkaar binnen. Al mijn favorieten ook op goal, mooi zo. Mart en Martin waren er al, en verder nog een heleboel blije gezichten. Julia, met een hand opengetrokken aan de vg en kreupel van de pijn in haar dij (herkenning!). Een paar treurige jongens die het niet gehaald hadden, je zou ze het liefst heel hard willen troostknuffelen.
Zelf heb ik twee korte vluchtjes gemaakt, ben best tevreden. De eerste was als winddummy, de lucht was een beetje bokkig maar ik kon wel wat ronddarren om verschillende bellen op te zoeken. Toen ik wilde landen moest ik gigantisch moeite doen om naar beneden te komen, en ook de tweede landing was het nog flink termisch, en beide keren kwam ik te langzaam binnen maar ik stond wel netjes op m’n voeten.
Gisteren was het allemaal veel treuriger, regen en kou en totale verveling. Naar de wasserette, Ropje had speelgoed gekocht en daarmee probeerden we te klimmen en te abseilen enzo maar dat wilde niet, en het karaokefeest ’s avonds was het ook al niet. Maar zo’n dag als vandaag maakt alles goed.