Disco

Man wat een herrie. Luid sprekende ozzies, gorgelend koffie-apparaat, krijsende peuters. Ik heb geen echte kater, niet veel gedronken, maar echt fris voel ik me toch ook niet na een nacht doordansen in een piepklein bistrootje met een dj die youtube bediende en twee speakertjes die bedoeld waren voor een muurkast. Het was top, met de zekerheid dat we vandaag niet kunnen vliegen en genoeg piloten om de lokale jeugd het nakijken te geven.
Toen ik om vier uur in de stromende regen naar huis probeerde te rijden kon ik de uitgang niet vinden. Costacciario is heel klein, maar het is een labyrinth van hele smalle steegjes op hele steile hellingen, waar ik moest manoevreren met twee veel te lange vleugels op het dak, een slippende handrem en aan het einde van iedere steeg een barricade van bloembakken.