Er was zon in de middag en laat beginnende termiek beloofd,
maar toen ik al lang en breed klaar was hing er nog een dikke wolkendeken boven
Twente. Dat was niet erg, ik moest nog een hoop carbon fibers plakken die
loskomen uit m’n Code Zerodoek en net toen ik daar min of meer mee klaar was
kwam Tom. Even later verdwenen de wolken en konden we de lucht in. M’n eerste start
maakte ik een releasefoutje, de tweede lukte het niet om de beginnende termiek
te centreren. Tegen de tijd dat ik een derde start maakte had ik al zulke
vermoeide armen dat zelfs releasen moeite kostte. Ik draaide wel vrij makkelijk
naar 900 meter, maar daar raakte ik het toch weer kwijt. Drie kwartier jojoode
ik tussen de 400 en 800 meter, elke keer stak ik terug om niet buiten te
landen, en toen het op enig moment wel erg ruig werd en in het hoge gras
duidelijk de wervelingen van dusties te zien waren vond ik het welletjes. M’n
armen zijn totaal op, maar ik heb mooi drie goeie landingen gemaakt, m’n doek bijgewerkt,
gezellig in het zonnetje zitten kletsen en een uurtje gevlogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten