10 januari 2012
alleen maar ellende
Ik wou dat ik thuis was. Het is afschuwelijk, wat kan je je ontzettend eenzaam voelen in deze sport. Het is sowieso eenzaam om de hele middag en avond in Forbes te zijn terwijl de rest van je team op goal is geland en middenin de nacht terugkomt. Ik vind het verschrikkelijk om vijf keer op rij uit te zakken. Maar het ergst is het om een team te hebben met ‘vrienden’ die er kennelijk op uit zijn om van me af te komen. Cameron was de hele ochtend ontzettend sjagrijnig en ik kon alleen snauwen krijgen, geen idee waarom. Onze lieve chauffeur dacht dat ie gewoon erg moe is, en het op mij uithaalt, mogelijk heeft ze gelijk maar dat maakt het niet echt draaglijk. Van Hans kon ik een scheldpartij krijgen toen ik meldde dat ik veilig geland was, een standaard korte melding die normale teamgenoten graag willen horen. Terwijl ik laag aan het ploeteren ben moet ik door alledrie hun radiochecks heen, en daarna krijg ik elke paar minuten een update van Hans’ positie, maar ik mag niet laten weten dat ik op de grond sta! Ik kon alleen nog maar huilen huilen huilen. Ik ben doodmoe, heb nauwelijks geslapen door een bonkende koppijn, heb drie heftige sleeps gedaan en ben de vijfde achtereenvolgende taak uitgezakt, en van m’n eigen team kan ik alleen trappen na krijgen.
Gelukkig werd ik wel fantastisch geholpen en getroost door ieder ander. Bruce tilde m’n vleugel over het hek na m’n tweede bombout, Blano en Steve sleepten me net die honderd meter extra, Flip stelde z’n schone t-shirt maar weer ns ter beschikking als snotlap, en zelfs Bill vond het nodig om me te troosten. Dat maakt vrijwel niemand mee, Bill die laat weten dat ik ok ben en not to worry. Ik mocht komen eten, precies wat ik vanavond nodig had om m’n gedachten te verzetten. Het is leuk om Bill en Molly in hun glorie mee te maken. Terwijl ik m’n vegetarische potje kookte hield Steve via facebook en twitter bij hoe de taak ging. Blenkie op goal, Rohan, Scott. Ik kon het niet laten om m’n enthousiasme (voor de Airbornejongens) te laten merken. In ieder geval weet ik nu dat ook binnen de Moyeskring mensen met Joe worden aangesproken…
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten