09 januari 2012

Orkaankracht

Getverdemme alwéér uitgezakt. Nou heb ik er genoeg van, maar iedere dag is anders en de lessen van gisteren werken vandaag niet. Ik werd wakker met zo’n spierpijn in m’n onderarmen en handen dat ik bijna m’n koffie niet vast kon houden, en keiharde wind. Bij het opbouwen werd ik door een flinke dusty te grazen genomen, gelukkig hingen er meteen vier mannen aan m’n kabels. Opnieuw dacht ik dat het misschien niet startbaar zou zijn, maar Tish ging probleemloos de lucht in en als zij het kan met haar vijftig kilo moet ik het zeker kunnen. Ik was nummer twee, de sleep was hard werken en er was een moment dat ik bijna in een lockout raakte (tug maakt een bocht naar rechts in de lift, ik maak een bocht naar links in de sink) maar het leek me het makkelijkst om toch maar vol te houden en een herstart te vermijden. Ik werd netjes in een goeie bel afgezet, draaide snel naar 1600 meter, en de lucht was zo goed dat het ook met m’n lamme handjes wel moest kunnen. Wel blauw, en de wind maakte terugsteken naar een betere gaggle bijna onmogelijk. Ik ging dus op glij, achter iemand anders aan die laag zat maar die me mooi de volgende bel zou kunnen wijzen. Helaas, hij landde, en ik moest het verder maar op m’n eentje uitzoeken. Dat viel best mee, overal zat heftige lift. Nou is het met lamme handjes wel lastig te centreren in felle bellen die met een noodgang opzij geblazen worden, bovendien was de taak vrij cross op de wind en ik wilde perse bovenwinds van de koerslijn blijven, afijn om een lang verhaal maar weer kort te maken: binnen dertig kilometer stond ik alweer aan de grond. Ik was zelfs bang om te landen, en terecht, de wind was echt niet normaal. Voor het eerst in m’n leven pakte ik m’n vleugel in voordat ik me met m’n korte broek, proteinedrankje, contact met de chauffeur en harnas bezig durfde te houden.
Annabelle was er alweer nog voordat ik een artikel van m’n ouwe New Scientist uit had, de anderen vlogen nog, dus ze bracht me terug naar Forbes. Waar ik een gefrustreerde Nic trof, die alweer twee kapotte compeo’s had. Geen idee wat ie ermee doet, maar tot nu toe had ie fantastisch gevlogen en een dag zonder score zal ‘m z’n tweede of derde plaats kosten. Boris zit ook al in een auto, dus ik ben in ieder geval niet het enige uilskuiken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten